Kliknij tutaj --> 🌟 plyny eksploatacyjne prawo jazdy kat b

Widać więc wyraźnie, że prawo jazdy kat. B uprawnienia daje do kierowania samochodami osobowymi, osobówkami z przyczepami, ale też pojazdami niższych kategorii AM i B1. Na terytorium Polski możliwe jest też prowadzenie pojazdu wolnobieżnego, ciągnika czy określonego w prawie motocykla. Nie ma tu potrzeby zapisywania się na kurs Płyny eksploatacyjne. Płyny eksploatacyjne bardzo często bezpośrednio wpływają na nasze bezpieczeństwo jazdy. Przygotowując się do drogi należy sprawdzić poziomy m.in. płynu do spryskiwaczy czy płynu chłodzącego. Podczas wizyty w warsztacie warto zapytać o poziom płynu hamulcowego, płynów wspomagania i zawieszenia. Obecnie prawo jazdy kategorii B daje uprawnienia do kierowania pojazdami o dopuszczalnej masie całkowitej (DMC) do 3,5 tony. W praktyce oznacza to, że po odjęciu masy samego pojazdu typowe auta użytkowe mogą transportować ładunki o masie do ok. 1,2-1,5 tony. W przypadku aut elektrycznych, które ze względu na ciężkie baterie mają 19.9.2023. Komisja Europejska przygotowała projekt dotyczący pojazdów cięższych niż 1,8 tony – będzie na nie obowiązywało osobne prawo jazdy, tzw. kategoria B+. I choć do tej pory mówiło się o podniesieniu limitu wagi pojazdu na kategorię podstawową (bo produkowane są coraz cięższe samochody), to w planach jest zmiana w OLEJE I PŁYNY EKSPLOATACYJNE – ILOŚĆ I SPECYFIKACJE: Olej silnikowy – 4.3 l – zalecany VW 507 00, alternatywny 5W30; Olej przekładniowy do skrzyni manualnej – 1.7 l (1.9 l po remoncie) – do skrzyni sześciobiegowej 02Q - zalecany VW G 052 171 A2. do 0A4 – VW G 052 512 A2. Olej przekładniowy do skrzyni DSG – G 052 512 A2; Enrique Iglesias Rencontre Avec Mon Idole. Skoro już powiedzieliśmy A to wypadałoby powiedzieć też B. Skoro w zeszłym tygodniu zaczęliśmy temat mechaniki (tak wiem, mocno powiedziane), to dziś pociągniemy ten wątek. Kupiliśmy motocykl, wiemy już jak sprawdzać podstawowe elementy mające wpływ na bezpieczeństwo, natomiast dziś opowiem Wam o tym jak dbać o prawidłową eksploatację Waszej maszyny. Generalnie, całość dalszego wpisu można by zawrzeć w stwierdzeniu: „Zaopatrz się w oryginalną instrukcję obsługi i stosuj się do zaleceń producenta”. Na wielu forach dyskusyjnych można znaleźć całą masę porad, które w najlepszym wypadku nic nie wnoszą a w najgorszym albo skrócą żywotność Waszej maszyny, albo doprowadzą do wypadku. Dlatego też, osobiście wychodzę z założenia, że producent sprzętu najlepiej wie jak dbać o swój produkt. Nie twierdzę, że wszystkie modyfikacje są z góry złe, jednak trzeba mieć naprawdę sporą wiedzę o mechanice i o motocyklach aby wiedzieć, które mody warto zastosować, które mogą zadziałać, a które najlepiej omijać szerokim łukiem. Skoro cały czas poruszamy się w obszarze dla początkujących, to na tym etapie Waszej przygody z motocyklami trzymajcie się zaleceń producenta Waszego motocykla. Nabierzcie doświadczenia, podciągnijcie wiedzę z zakresu mechaniki, znajdźcie dobrego mechanika, któremu możecie w pełni zaufać i dopiero wtedy zacznijcie wprowadzać zmiany. Tyle moralizatorstwa, przejdźmy do rzeczy. Paliwo Paaanie lać i jeździć. Znane chyba wszystkim stwierdzenie mające przekonać kupującego o tym, że stan techniczny pojazdu to igiełka prosto z taśmy produkcyjnej. No to skoro jesteśmy przy paliwie to powiedzmy sobie co nieco o nim. Lać 95 bo tańsza czy 98 bo lepsza? Co to w ogóle oznacza? Lać to, co zaleca producent motocykla. Czym jest liczna oktanowa opowie wam Michu z kanału Miłośnicy Czterech Kółek w filmie poniżej. Jednak trzeba pamiętać, że każdy silnik jest dostrojony do odpowiedniego paliwa. Tzn. jeżeli producent zaleca lanie 95 to lejemy 95. Jeżeli zalejemy 98 to w najlepszym wypadku nie zauważymy różnicy, jednak w gorszym mogą się pojawić problemy ze spalaniem mieszanki powietrzno-paliwowej. Zalanie 98 wcale nie podniesie mocy motocykla, ani nie zmniejszy jego spalania. To tak nie działa. Niestety. Z drugiej strony, jeżeli producent maszyny, stwierdził, że konieczne jest lanie benzyny 98 to dokładnie taką musimy lać. Najczęściej 98 mogą wymagać motocykle nowoczesne z bardzo rozbudowaną elektroniką i filtrami. Zalanie paliwa o niższej liczbie oktanowej zamiast zaoszczędzić nam pieniędzy, może doprowadzić do poważnej awarii motocykla. Więcej o benzynach w filmie: Co jeszcze jeśli jesteśmy przy paliwie. Kilka rad, dotyczących samego tankowania. Im nowszy motocykl, tym bardziej unikajmy nieznanych stacji. Oczywiście „chrzczone” paliwo możemy znaleźć w każdym dystrybutorze, jednak zdecydowanie większe szanse na paliwo lepszej jakości mamy tankując na stacjach dużych koncernów, które raczej trzymają się standardów. Z tego też powodu, dobrze tankować na stacjach na których jest duży ruch. Możemy wtedy założyć, że paliwo będzie zawsze świeże, ale to już trochę argument na siłę. Dlaczego im nowszy motocykl tym bardziej musimy uważać? Ponieważ stare rozwiązania, oparte na gaźnikach raczej poradzą sobie ze słabszym paliwem, mogą prychać, mogą się krztusić ale raczej pojadą. Niestety nowe sprzęty wyposażone w elektronikę i wtryski paliwa, są już bardzo wyczulone na jakość benzyny. Jakiekolwiek odstępstwo od wymaganej jakości zakończy się albo odłączeniem pompy paliwowej i wtedy czeka nas czyszczenie całego układu paliwowego, albo co gorsza zapchaniem wtryskiwaczy i wtedy koszt naprawy może być bardzo wysoki, zwłaszcza jeśli doliczymy do tego lawetę. Dlatego też, trzeba pamiętać, że czasem oszczędność 10-15 gr na litrze może nas kosztować duuużo więcej. Unikajmy tankowania po parę litrów. Starajmy się, aby tankować zawsze do pełna. Z tego samego powodu, gdy musimy odstawić motocykl na dłuższy czas, również zostawiajmy go z pełnym bakiem. Zbiorniki większość jednośladów są zbiornikami metalowymi. Pozostające w zbiorniku powietrze, podczas zmian temperatury zewnętrznej może się skraplać, przez to woda dostaje się do paliwa, ale co gorsza, nasz zbiornik może zacząć od środka korodować. Nagromadzona z czasem korozja będzie zasysana do przewodów paliwowych i dalej do gaźników lub wtryskiwaczy. Aby uniknąć kosztownych napraw lepiej mieć zawsze pełny zbiornik, tak aby nie było w nim powietrza. Z racji tego, że motocykle po zaparkowaniu przechylają się na stronę lewą, pod dystrybutor staramy się podjeżdżać z prawej strony. Będzie nam łatwiej zatankować. Jeżeli posiadamy starszy motocykl, wyposażony w tzw. kranik, to pierwszą czynnością po podjechaniu pod dystrybutor i zgaszeniu maszyny, powinno być sprawdzenie czy kranik mamy przełączony w tryb ON. Gdy już zatankujemy i zapłacimy, możemy być tak skoncentrowani na jak najszybszym ruszeniu w dalszą podróż, że zapomnimy przełączyć kranik z pozycji rezerwy, co spowoduje, że wyjeździmy całe paliwo i do następnej stacji będziemy zmuszeni wykonać marsz wstydu. Na czas tankowania motocykla ZAWSZE zsiadamy z maszyny. Częstym widokiem na stacjach paliwowych jest sytuacja, gdy pod dystrybutor podjeżdża Easy Rider i tankuje swojego rumaka w pozycji wyprostowanej siedząc okrakiem na siodle. Pal licho, jeśli jest to mała i lekka maszyna. Gorzej jeśli dosiada sprzętu ważącego 250-350 kg. Zapominamy często, iż w okolicy dystrybutora mogą być rozlane resztki paliwa z innego pojazdu, a to oznacza, że może tam być ślisko. Wystarczy źle postawić nogę w czasie tankowania aby przewrócić sprzęt, zostać nim przygniecionym do dystrybutora oraz oblać się paliwem. Bezpieczeństwo zawsze jest podstawą. Przecież i tak trzeba będzie zsiąść z maszyny żeby pójść zapłacić, a wcale na wyprostowanym motocyklu nie wejdzie więcej paliwa do zbiornika. Pamiętajmy również aby na czas tankowania zsiadł nasz pasażer. Unikajmy tankowania paliwa z górką. Inaczej mówiąc nie tankujemy po sam korek. Nasze zbiorniki posiadają odpowietrzenie. Gdyby go nie było w zbiorniku na skutek zasysania paliwa powstawałoby podciśnienie, przez które niemożliwe byłoby podawanie coraz większych ilości paliwa do komór spalania. Jeżeli nalejemy za dużo benzyny i dociśniemy korkiem, to nadmiar paliwa wyleje nam się na drogę właśnie odpowietrzeniem. Inna ważna rzecz o której wielu motocyklistów zapomina, to fakt, iż benzyna jak każdy płyn pod wpływem temperatury zwiększa swoją objętość. Benzyna podgrzewana od dołu przez silnik a od góry przez słońce musi mieć w zbiorniku niewielką poduszkę powietrzną dzięki której będzie miała miejsce na rozszerzenie swojej objętości. Jeśli o tym zapomnimy to znowu nadmiar paliwa może wylać się na jezdnię odpowietrznikiem. I ostatnia rada. Elementy silnika i układu wydechowego są gorące. Dlatego też uważamy, aby zwłaszcza podczas przenoszenia pistoletu z i do dystrybutora nie rozchlapać paliwa. W ekstremalnych przypadkach może dojść do zapłonu. Jeżeli już doszło do rozlania benzyny, po pierwsze zgłoście to obsłudze stacji, aby mogli posypać to miejsce sorbentem, a po drugie odprowadźcie motocykl pieszo z dala od dystrybutorów, wytrzyjcie z niego rozlane paliwo na tyle na ile się da i poczekajcie dłuższą chwilę aby resztki zdołały odparować. Aby uniknąć rozlania paliwa, wkładamy zawsze pistolet głęboko do otworu zbiornika i lejemy paliwo do pierwszego "odbicia", dopiero wtedy wysuwamy pistolet odrobinę nad otwór i delikatnie uzupełniamy resztę benzyny. Trzymanie pistoletu cały czas nad zbiornikiem jest niewygodne i męczące, przez co rośnie szansa na rozlanie benzyny. Olej silnikowy Ciecz bardzo ważna we współczesnych motocyklach, posiada co najmniej trzy podstawowe funkcje. Ta która przychodzi pierwsza do głowy to oczywiście smarowanie ruchomych elementów w silniku, druga odprowadzanie nadmiaru ciepła z silnika oraz trzecia zapobieganie występowaniu korozji w silniku. Czy olej trzeba wymieniać? Chociaż zdarzają się osoby twierdzące, że nie ma takiej potrzeby, i że jest to tylko spisek producentów substancji smarnych, to osobiście uważam, że osoby takie należy traktować na równi z wyznawcami teorii o płaskiej Ziemi. Najprostsze pytanie jakie mogę Wam zadać brzmi: Lubicie zjeść frytki usmażone na świeżym oleju czy takie, które smażone były na oleju sprzed pół roku? Każdy olej pracujący w wysokich temperaturach się zużywa i traci swoje właściwości. Co ile należy wymieniać olej w silniku? Producenci w instrukcjach obsługi mogą podawać różne przedziały km 5000, 10000 a nawet 15000 km. Jednakże trzeba pamiętać, że nasz olej nie ma łatwo. Ten wątek rozwinę za chwilę. Doświadczeni motocykliści oraz rzetelne serwisy motocyklowe będą doradzały aby w tym przypadku nie stosować się do wytycznych producenta i wymieniać olej jak najczęściej, jednak nie rzadziej niż co 5000 km lub raz w roku. Wymieniać przed rozpoczęciem czy po zakończeniu sezonu? Tutaj zdania są podzielone, jednak osobiście skłaniam się ku teorii aby zmieniać olej po sezonie, przed zimowaniem motocykla. Argumenty za tym przemawiające są dla mnie przekonujące. przepracowany olej po całym sezonie, stracił bardzo dużo ze swoich właściwości. Wymieszany z nagarem i opiłkami tworzy dziwną maź która nie przypomina już właściwego płynu układ smarowania nie jest układem hermetycznym a to oznacza, że znajduje się w nim również powietrze. I tutaj może zadziałać taki sam mechanizm jak w przypadku zbiornika paliwa, skroplone powietrze miesza się z olejem tworząc maź. Woda która się pojawia w układzie może doprowadzić do korodowania elementów silnika i trzeci argument, który jest raczej rozwinięciem dwóch poprzednich, mianowicie, ta dziwna maź po odstawieniu motocykla na dłuższy czas, zgęstnieje. A co za tym idzie, podczas pierwszego uruchomienia motocykla silnik zacznie pracę bez odpowiedniego smarowania, co doprowadzi do szybszego zużycia elementów silnika. W związku z powyższym osobiście przychylam się do teorii aby olej wymieniać po sezonie przed zimowaniem maszyny. Jaki olej lać? Odwieczne pytanie. Minerał? Syntetyk? 5W30 10W40? I co w ogóle te liczby oznaczają. Tutaj odpowiedź jest prosta. Lać taki olej jaki zaleca producent. Nie kombinować. Korzyści raczej znikome, jeśli w ogóle jakieś, a zdecydowanie przedłużymy żywotność naszej jednostki jeśli będziemy się stosować do zaleceń kogoś kto projektował nasz sprzęt. Pamiętajmy, że tak jak wszystko w naszych sprzętach, silnik projektowany jest do działania w określonych warunkach, w tym wypadku do pracy z konkretnym olejem. Właściwości pracy silnika nie zmieniają się z biegiem lat lub wzrostem ilości przejechanych kilometrów, a co za tym idzie nie występuje konieczność zmiany typu oleju po jakimś bliżej nieokreślonym przebiegu lub wieku motocykla. A co oznaczają te liczby w nazwie oleju? Dajmy się wypowiedzieć Waldkowi z kanału Moto Doradca: Dlaczego oleje motocyklowe są drogie? Może zaoszczędzić i kupić olej samochodowy? Ma przecież te same parametry. No właśnie nie ma. I lanie oleju samochodowego do motocykla to proszenie się o kłopoty. Chwilę wcześniej napisałem, że olej w naszym silniku nie ma łatwo. I teraz czas rozwinąć tę myśl. Zacznijmy od najprostszego. Silniki motocyklowe rozkręcają się do 11-12 a czasem i więcej tysięcy obrotów na minutę i nie robi to na nich większego wrażenia. Silniki samochodowe najczęściej w okolicy 8-9 tysięcy mają tzw. odcięcie, czyli ograniczenie. Wraz ze wzrostem obrotów musi również wzrastać ciśnienie oleju tak aby utrzymać ciągłość filmu olejowego. Nie znacie się na mechanice? Nie przejmujcie się. Nie musicie. Jedyne co trzeba pamiętać, to to, że film olejowy powinien być ciągły, ponieważ przerwanie filmu olejowego skutkuje brakiem smarowania. Na nasze potrzeby wystarczy wiedzieć, że to bardzo źle dla naszego silnika. Im wyższe obroty silnika, tym łatwiej przerwać ten film olejowy. Dlatego Olej silnikowy musi spełniać szereg warunków aby mógł być stosowany w naszym motocyklu. Silniki samochodowe mają te normy niższe. Idźmy dalej. W samochodach mamy osobny olej do silnika i osobny do skrzyni biegów. Oba te urządzenia pracują niezależnie od siebie w innych bardzo różnych płynach. Dzięki temu, olej silnikowy martwi się o zapewnienie właściwych warunków pracy tylko silnikowi. W motocyklach, a konkretniej w przeważającej części motocykli olej silnikowy opłukuje również skrzynię biegów. Tzn., że ten sam olej również smaruje i odprowadza ciepło z kolejnego urządzenia. A przecież skrzynia biegów, przenosząc napęd z silnika na koła również ciężko pracuje i bardzo się rozgrzewa. A więc wymogi jakościowe dla oleju rosną. Ale to nie koniec różnic w jednostkach napędowych samochodów i motocykli. Do tego wszystkiego dochodzi jeszcze sprzęgło. W samochodach mamy sprzęgło suche, natomiast w większości motocykli występuje sprzęgło mokre. Mokre czyli zanurzone w… no właśnie, w tym samym oleju silnikowym. W samochodzie bardzo łatwo spalić sprzęgło przez nieumiejętne ruszanie, czuć wtedy charakterystyczny zapach spalenizny, w związku z czym nie powinno się raczej zwiększać obrotów silnika w trakcie jazdy na półsprzęgle. W motocyklach za to, sprzęgło mokre daje nam lepszy komfort pracy. Nie ma aż takiego szarpania podczas włączania i wyłączania sprzęgła, ale również dużo trudniej doprowadzić do spalenia okładzin ciernych sprzęgła. Film olejowy ułatwia ślizganie się tarcz a dodatkowo obecność oleju odbiera nadmiar ciepła. Dlatego też, na motocyklu możemy bez większych problemów w bezpiecznych zakresie obrotów (zazwyczaj 2 do maks. 3 tyś) operować jednocześnie gazem i sprzęgłem w celu utrzymania stabilności motocykla, ale o tym w innych odcinkach. Reasumując olej silnikowy musi poradzić sobie z wyższymi obrotami silnika, skrzynią biegów oraz sprzęgłem. Przy tym wszystkim musi jeszcze zachować odporność na zmienną temperaturę. Ze względu na trudne warunki w jakich ten płyn musi pracować, konieczna jest jego częsta wymiana, a konieczność zastosowania odpowiednich rozwiązań technicznych odbija się na cenie. Olej samochodowy, pomimo, że ma takie same wartości SAE, np. 10W40 nie poradzi sobie w warunkach pracy silnika motocyklowego. To może chociaż zaoszczędzę i sam sobie wymienię olej? No tak, wymiana oleju, zazwyczaj nie jest czynnością skomplikowaną. Większość ludzi byłaby sobie w stanie z tym poradzić. Zwłaszcza w dobie Internetu i dostępnych na wyciągnięcie ręki poradników. Nawet utylizacja starego oleju nie jest problemem. W Krakowie mamy Lamusownię, a w każdej innej gminie działają miejsca selektywnej zbiórki odpadów komunalnych, gdzie przyjmą od nas przepracowany olej. UWAGA!!!! NIGDY PRZENIGDY nie wylewajcie oleju do kanalizacji czy do ziemi ani nie wyrzucajcie do zwykłego śmietnika!!!! Olej jest wysoce toksyczny. Nawet niewielka ilość może skazić sporych rozmiarów zbiornik wody pitnej. No to skoro wymiana nie jest trudna, i nie ma problemu z utylizacją to gdzie jest haczyk? Otóż w praktycznie wszystkich miastach w Polsce istnieją odpowiednie uchwały całkowicie zabraniające wykonywania napraw blacharskich, przeprowadzania czynności serwisowych polegających na wymianie płynów, a nawet mycia pojazdów poza wyznaczonymi do tego celu miejscami. Oznacza to, że powyższe czynności możemy wykonywać jedynie w warsztacie lub na myjni. Złamanie tego zakazu może skutkować mandatem od straży miejskiej. Nie mniej jednak, jeśli macie zaufanego mechanika, poproście go, aby pozwolił Wam samodzielnie wymienić sobie olej w jego warsztacie. Pracy nie ma dużo a satysfakcja ogromna. Miał być krótki wpis o płynach eksploatacyjnych, a znowu wyszedł elaborat. Dlatego postanowiłem temat podzielić i na dziś zakończyć. Do wiosny jeszcze trochę niedziel pozostało, więc trzeba oszczędzać tematy 😊. LwG Grzegorz Urso Branco Fita 28 Lis 2011, 16:12 Odpowiedz z cytatem nówka navarra, 3 miesiące przestoju, porysowany dach, uszkodzona chłodnica, usterka nie usunięta przez ASO, znajomym zajęło to 3 godziny renault laguna, roczna, awaria elektroniki (jak to ASO określiło) 2 tygodnie na podnośniku, wymienione (podobno) pół auta,z marnym skutkiem, przyczyną było spięcie w układzie klimatyzacji, doszedł znajomy zwykłym multimetrem w przeciągu godzinyrenault Clio sportF1, ASO nie jest w stanie dobrać drążkół kierowniczych, zamówiło 4 komplety każde złe, pomijam fakt że auto stało na serwisie można se było cm zmierzyć chłopaki w zwykłym sklepie znaleźli odpowiednie w 2 godziny, i to z możliwościa zwrotu jak by przypadkiem nie pasowały, o cenie 4 razy niższej nie wspomnezakup części do Nissana patrola, mówisz nry części to się nie da musi być VIN, podajesz VIN ASO stwierdza że taki model nie istnieje, pomijając fakt że stoi na parkingu przed serwisem,o prośbach ASO o podpięcie pod kompa (nieoryginalnego) i zczytanie kodów błędów nie wspomne (oryginalny sobie nie radził z autem), pomijając fakt że w aucie były do wymiany uszczelnienia na silniku i rozrząd o wkładaniu zamienników zamiast oryginalnych częsci nie wspomne a kasowaniem za nowe oryginały,to są rodzynki nie z 1 ASO, a każda sytuacja zdarzyła się w innym, więc pogląd na "fachowość" mam średni Panowie!! Co JEST!! Ciśnienie mi spada! Kategoria A – Motocykle i motorowery:AM A1 A2 A Kategoria B – Samochody o dmc do 3,5 tony:B1BB+EKategoria C – Samochody o dmc powyżej 3,5 tony C1 CC+EKategoria D – Autobusy i autokaryD1DD+ED1+EKategoria T – Ciągniki rolnicze i pojazdy wolnobieżne Zapisz się do naszego newsletteraPowiązane posty: Kategoria A – Motocykle i motorowery: AM Kategoria AM daje uprawnienia do poruszania się motorowerem (pojazdem dwu- lub trójkołowym zaopatrzonym w silnik spalinowy do pojemności 50 cm3, lub w silnik elektryczny o mocy nie większej niż 4 kW. Ponadto osoba, która otrzymała prawo jazdy kategorii AM, dostaje uprawnienia do kierowania tzw. czterokołowcem lekkim, którego masa własna nie przekracza 350 kg. Wymagany wiek do uzyskania tej kategorii wynosi minimum 14 lat. Przed ukończeniem 18 roku życia konieczna jest pisemna zgoda rodziców. A1 Otrzymując prawo jazdy na kategorię A1, dostajemy uprawnienia do kierowania motocyklem o pojemności silnika nieprzekraczającej 125 cm3 oraz motocyklem trójkołowym o mocy do 15 kW. Aby starać się o kategorię A1, trzeba mieć ukończone 16 lat. A2 Kategoria ta daje uprawnienia do kierowania motocyklem, który spełnia następujące warunki: nie przekracza mocy 34 kW, stosunek mocy do masy własnej wynosi do 0,2 kW/kg, nie może on powstać w wyniku wprowadzenia zmian w pojeździe o mocy przekraczającej dwukrotność mocy tego motocykla. Ponadto osoby posiadające kategorię A2 mogą prowadzić motocykl trójkołowy o mocy 15 kW oraz wszystkie pojazdy z kategorii AM. Aby uzyskać prawo jazdy na kategorię A2, trzeba mieć ukończone 18 lat. A Osoby mające kategorię A mogą prowadzić każdy motocykl oraz motocykl z przyczepą o masie nieprzekraczającej masy własnej motocykla oraz 100 kg. Wymagany wiek do otrzymania uprawnień kategorii A to ukończone 20 lat, ale pod warunkiem, że osoba, która ubiega się o kategorię A, musi co najmniej przez 2 lata posiadać prawo jazdy kategorii A2. W innym przypadku prawo jazdy na kategorię A można zdać dopiero po ukończeniu 24 roku życia. Kategoria B – Samochody o dmc do 3,5 tony: B1 Kategoria B1 daje uprawnienia do poruszania się pojazdem przeznaczonym do przewozu osób lub ładunku, z wyłączeniem samochodu osobowego, ciężarowego i motocykla, którego masa własna nie przekracza 400 kg, a w przypadku przewozu osób i dzieci 550 kg. Aby uzyskać takie uprawnienie trzeba mieć ukończone 16 lat (wymagana zgoda rodziców). B Kategoria B daje uprawnienia do kierowania pojazdem samochodowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (wyjątek stanowi autobus i motocykl) lub pojazdem samochodowym do 3,5 tony wraz z przyczepą lekką do 750 kg (łączna masa nie może przekraczać 4250 kg). Ponadto kategoria B uprawnia do kierowania ciągnikiem rolniczym lub pojazdem wolnobieżnym. Do egzaminu na prawo jazdy kategorii B można przystąpić, mając ukończone 18 lat. B+E Dzięki kategorii B+E uzyskujemy prawo do kierowania zespołem pojazdów składających się z pojazdów określonych w kategorii B (do 3,5 tony) oraz przyczepy, której masa całkowita nie jest większa od rzeczywistej masy całkowitej pojazdu ciągnącego. Kategoria B+E uprawnia nas również do kierowania ciągnikiem rolniczym z przyczepą (lub z przyczepami) oraz pojazdem wolnobieżnym z przyczepą (lub przyczepami). Kategoria C – Samochody o dmc powyżej 3,5 tony C1 Kategoria C1 uprawnia do prowadzenia pojazdu o masie całkowitej mieszczącej się w przedziale od 3,5 tony do 7,5 tony, z wyjątkiem autobusu. Mając kategorię C1, można jeździć także zespołem pojazdów składających się z pojazdu określonego w kategorii C1 i przyczepy lekkiej. Dodatkowo uprawnia do kierowania ciągnikiem rolniczym lub pojazdem wolnobieżnym. Aby ubiegać się o kategorię C1, trzeba mieć ukończone 18 lat. C Prawo jazdy kategorii C uprawnia do kierowania pojazdami samochodowymi o masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony, z wyjątkiem autobusu. Mając takie prawo jazdy, możemy również prowadzić zespół pojazdu składający się z pojazdu określonego w kategorii C i przyczepy lekkiej oraz ciągnik rolniczy i pojazdy wolnobieżne. Osoba, która chce otrzymać prawo jazdy kategorii C, musi mieć ukończone 21 lat oraz posiadać prawo jazdy kategorii B. C+E Kategoria C+E daje uprawnienia do kierowania pojazdem samochodowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony łącznie z przyczepą. Osoba starająca się o kategorię C+E dostaje również uprawnienia do kierowania zespołem pojazdów określonych w kategorii B+E, pod warunkiem, że posiada prawo jazdy kategorii B i C+E. Aby móc uzyskać prawo jazdy na kategorię C+E trzeba mieć ukończone 21 lat. Kategoria D – Autobusy i autokary D1 Kategoria D1 uprawnia do kierowania autobusem, który konstrukcyjnie przeznaczony jest do przewozu nie więcej niż 17 osób łącznie z kierowcą, a także uprawnia do prowadzenia ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego lub zespołu pojazdów, składających się z pojazdu, o którym mowa w kategorii D i przyczepy lekkiej. Kategorię D1 w Polsce można otrzymać po ukończeniu 21 lat. D Kategoria D daje uprawnienia do kierowania autobusem i zespołem pojazdów składających się z autobusu i przyczepy lekkiej do dopuszczalnej masie całkowitej do 750 kg. Ponadto w ramach kategorii D możemy prowadzić ciągniki rolnicze, pojazdy wolnobieżne i pojazdy określone dla prawa jazdy AM. Aby otrzymać prawo jazdy kategorii D, trzeba mieć ukończone 24 lata i prawo jazdy kategorii B. Możliwe jest uzyskanie prawa jazdy na kategorię D po ukończeniu 21 lat, ale tylko w przypadku osób, które ukończyły kwalifikację wstępną, czyli kurs dla kierowców zawodowych. D+E Osoba, która zdała prawo jazdy na kategorię D+E może kierować zespołem pojazdów złożonych z autobusu i przyczepy. Uprawnienia kategorii D+E posiada osoba, która zdała prawo jazdy na kategorię C+E i D. Tu tak samo, jak w przypadku kategorii D, wymagany jest minimalny wiek 24 lata. D1+E Kategoria ta daje uprawnienia do kierowania zespołem pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 12 ton, składającym się z pojazdu ciągnącego, który określa kategoria D1 i przyczepy o masie całkowitej nieprzekraczającej masy własnej pojazdu ciągnącego. Kategoria T – Ciągniki rolnicze i pojazdy wolnobieżne Kategoria T uprawnia do kierowania ciągników rolniczych z przyczepą (lub przyczepami) lub pojazdów wolnobieżnych z przyczepą (lub przyczepami). Osoba, która ubiega się o prawo jazdy kategorii T, musi mieć ukończone 16 lat. Zademonstrowanie przez Ciebie, sposobu sprawdzenia stanu technicznego płynów eksploatacyjnych na egzaminie państwowym nie jest trudnym zadaniem. Jednak dla części z Was jest to nie lada zagwozdka. Braki podstawowej wiedzy i świadomości w tym zakresie widać nie tylko w czasie egzaminu, ale również gdy już posiadasz prawo jazdy. Nie dziwię się, ponieważ na kursie zwracana jest mała uwaga na te elementy. Często bywa też, że zostają one pokazane raz w czasie całego kursu (najczęściej bezpośrednio przed egzaminem). Musiałbyś mieć wybitną pamięć, aby zapamiętać wszystko za pierwszym razem. Dzisiaj skupię się na elementarnej wiedzy, niezbędnej na potrzeby części praktycznej egzaminu prawa jazdy i nie będę wychodzić poza obszar czterech płynów eksploatacyjnych oraz sygnału dźwiękowego. Więcej informacji na temat poszczególnych płynów eksploatacyjnych znajdziesz w kolejnych wpisach na moim blogu. Słowem wstępu warto wspomnieć, że na omówienie sposobu sprawdzenia jednego światła oraz jednego płynu/ sygnału dźwiękowego masz ustawowo przewidziane nie więcej niż 5 min. Uważam, że jest naprawdę dużo czasu. Elementy, które masz omówić losuje program komputerowy, a w czasie jego awarii losowanie przypada Tobie, przez wybór odpowiednich kart. Pamiętaj, że co najmniej powinieneś wskazać, „gdzie i przy użyciu jakich przyrządów lub wskaźników” sprawdzisz poziom odpowiednich płynów w pojeździe. Myślę, że skrótowo można przyjąć, że jeżeli w czasie sprawdzania odpowiesz sobie na pytania „gdzie?” i „jak?” należy to wykonać, to stworzysz odpowiedź satysfakcjonującą wszystkich. Odbezpieczenie pokrywy silnika W każdym samochodzie podniesienie pokrywy silnika może wyglądać troszkę inaczej, ale zasada jest podobna. Ja omówię to na przykładzie pojazdu Citroen C3, który jest używany na egzaminie w WORD Łódź ot. Piotrków Trybunalski. Aby podnieść „maskę”, musisz pierw użyć dźwigni znajdującej się w okolicy słupka przednich drzwi (zdj. 1). Kolejno unieś i przytrzymaj kolejną dźwignię jedną ręką, a drugą unieś pokrywę (zdj. 2). Jeżeli nie znajdujesz jej na wyczucie, nic nie stoi na przeszkodzie, że schylisz się i dokładnie zapoznasz się z jej umiejscowieniem (w niektórych samochodach zdarza się, że jest ona naprawdę dobrze ukryta). Zabezpieczenie pokrywy przed opadaniem W Citroenie C3, aby „maska” nie zrobiła Tobie, albo komuś krzywdy w czasie kiedy będziesz omawiać jak sprawdzisz płyny w pojeździe, należy ją zablokować. Użyj do tego specjalnej podpórki, mieszczącej się w okolicy górnej krawędzi przedniego pasa zderzaka i przemieść ją w pozycję pokazaną na zdjęciu. Ogólne zapoznanie się z komorą silnika W Citroen C3, rozmieszczenie poszczególnych zbiorniczków wyrównawczych i wskaźników kontrolnych jest następujące: 1) Wlew oleju 2) Wskaźnik poziomu oleju w silniku 3) Zbiornik wyrównawczy płynu hamulcowego 4) Zbiornik wyrównawczy płynu chłodzącego 5) Wlew płynu spryskiwaczy Na egzaminie musisz zaprezentować, że będziesz potrafić samodzielnie sprawdzić poziom odpowiednich płynów eksploatacyjnych. W Piotrkowie Trybunalskim nie trzeba wykonywać tej czynności wystarczy, że opowiesz dokładnie co krok po kroku będziesz robić. Poziom oleju w silniku Warto powiedzieć, że poziom oleju w silniku będę sprawdzać na wyłączonym i zimnym silniku oraz gdy samochód stoi na płaskim terenie. Użyję do tego wskaźnika (element 1), wyciągnę, przetrę, włożę i wyciągnę ponownie. Zaobserwuję czy ślad oleju znajduje się pomiędzy wartościami minimum i maksimum. Wszelkie braki uzupełnię odpowiednim olejem przez wlew oleju (element 2). Poziom płynu hamulcowego Poziom płynu hamulcowego sprawdzę w tym zbiorniku wyrównawczym (wskaż go). Jego stan powinien znajdować się poniżej maksimum. Od egzaminatora może paść pytanie, jakim płynem uzupełnisz braki? Dobrze odpowiedzieć wtedy, że uzupełnię braki płynem hamulcowym, a jego wymagane parametry sprawdzę w książce serwisowej, albo doleję ostatnio używanego. Poziom płynu chłodzącego Poziom płynu chłodzącego sprawdzę w tym zbiorniczku wyrównawczym (wskaż go). Poziom płynu powinien znajdować się pomiędzy minimum, a maksimum. Jak widać u mnie należałoby go trochę uzupełnić. Gdybyś potrzebował uzupełnić braki to użyj płynu chłodzącego używanego ostatnio, albo sprawdź jego wymagane parametry w książce serwisowej pojazdu. Obecność płynu w zbiorniku spryskiwaczy Element ze zdjęcia to tylko zaślepka wlewu płynu spryskiwaczy. Zbiornik jest o wiele większy i znajduje się w bocznej części przedniego zderzaka. Zwróć uwagę, że teraz polecenie brzmi „obecność płynu w zbiorniku spryskiwaczy”. Jeżeli masz sprawdzić czy on tam rzeczywiście jest, to można zrobić to przez uzupełnienie płynu do widzialnego poziomu lub najzwyczajniej w świecie, użyć spryskiwaczy. Sprawdzenie sygnału dźwiękowego Może wydawać się to troszkę dziwne, że sygnał dźwiękowy jest w kategorii płynów. Tak jest i tyle. Jeżeli trafisz go na egzaminie to bardzo ułatwione zadanie. Nie potrzebujesz wtedy otwierać pokrywy silnika, a jedynie nacisnąć i puścić środkowy element koła kierownicy. W ten sposób zaprezentujesz działanie sygnału dźwiękowego. Zamknięcie pokrywy silnika Wszystko zależy od sposobu mocowania i podtrzymywania „maski”, ale odnosząc się znów do pojazdu egzaminacyjnego, uważam że najlepszym sposobem będzie upuszczenie pokrywy z niewielkiej wysokości. Wtedy jest większa szansa, że zabezpieczenia zatrzasną się i „maska” nie otworzy się w czasie jazdy. Oczywiście można jeszcze spróbować docisnąć ją, jeżeli nie jesteś pewny czy zamknęła się do końca. Mam nadzieję, że te kilka informacji pomoże Tobie sprawniej wykonywać czynności kontrolne na egzaminie oraz w życiu codziennym. Daj znacz czy już przydała się Ci ta wiedza? Warto również przeczytać podobne artykuły: Brak podobnych artykułów Senacka Komisja Infrastruktury bez poprawek zarekomendowała przyjęcie przepisów wprowadzających nowe uprawnienia dla posiadaczy prawa jazdy kategorii B. Zmiany w prawie mają umożliwić posiadaczom prawa jazdy kategorii B od przynajmniej 3 lat, poruszanie się nie tylko motocyklami o pojemności silnika do 125 cm3, mocy nieprzekraczającej 11 kW i stosunku mocy do masy własnej nieprzekraczającym 0,1 kW/kg ale także trójkołowcami. Obecnie uprawnienie do kierowania motocyklami trójkołowymi przysługuje wyłącznie posiadaczom prawa jazdy kategorii A, jeśli ukończyli 21 lat. Prawo jazdy kategorii A1 i A2 uprawnia natomiast do prowadzenia motocykli trójkołowych o mocy nieprzekraczającej 15 się, że w Polsce jest obecnie około 600 takich maszyn. W uzasadnieniu projektu podkreślono, że przepisy zwiększą ilość użytkowników motocykli trójkołowych, w szczególności wśród osób niepełnosprawnych, które nie mogą zdać egzaminu na prawo jazdy kategorii jazdy. Co oznaczają kody w dokumencie? "Technika jazdy motocyklem trójkołowym jest zdecydowania bardziej zbliżona do sposobu jazdy samochodem niż motocyklem jednośladowym. Skoro ustawodawca stwierdził, że do jazdy motocyklem do mocy 11 kW wystarczy prawo jazdy kategorii B, tym bardziej to samo prawo jazdy powinno być wystarczające do prowadzenia wszelkiego rodzaju motocykli trójkołowych" - nowe prawo zostanie uchwalone, wejdzie w życie 30 dni po ogłoszeniu. Dokładna data nie jest jeszcze także: Kia Picanto w naszym teściePolecane ofertyMateriały promocyjne partnera

plyny eksploatacyjne prawo jazdy kat b